En toen was het tijd voor de vakantie, dit keer naar het Thüringer Wald. En de auto heeft geen kik gegeven en is nog steeds droog van onderen. Bij een uitstapje naar het DDR-grensmuseum in Mödlareuth kon ik de C5 kieken bij een originele DDR-wachttoren.
En als je dan ergens in Erfurt ook nog eens naast een heuse Trabant kunt parkeren is ook mooi zichtbaar hoe ver autodesign is gevorderd door de jaren heen. Allebei Breaks, vier wielen, een stuur en een paar ruitenwissers; daar houdt de vergelijking zo ongeveer wel op...
Al een tijdje vond ik de neuspartij van de C5 maar vrij tam, zeker voor een V6 ook. Net als elke andere C5: geen mistlampen, geen extra dikke bumper of wat dan ook. Er zijn meerdere bumperstukken voor ph1 te koop (geweest), maar het merendeel vind ik toch te opzichtig. Ik hoef geen sjonnie-bak, maar alleen een klein beetje extra onderscheid ten opzichte van de 'standaard' versies. Zodoende vond ik deze bumperlip op Marktplaats:
Voor de foto even snel hatseflats gemonteerd, en mij bevalt deze look wel.
Nét even iets meer smoel. Niet te schreeuwerig, precies goed wat mij betreft. Vergelijk maar met de eerste foto hierboven. De lip is gebruikt, en moet nog goed schoon en wellicht overgespoten, maar dat is van later zorg.
Recente posts
Over deze weblog
Deze weblog gaat over de antracietgrijze Citroën C5 V6 Break uit 2002, die ik in oktober 2017 als opvolger kocht van de rode Xantia's.
Het begon toch wat te kriebelen; iets moderners, wat meer toeters en bellen, en een keer een 'dikke' motor. Zodoende kwam ik op het spoor van deze C5 V6 Break, met handgeschakelde versnellingsbak. Dit laatste vond ik belangrijk, aangezien de automaatbakken van V6'en nogal eens de geest geven na over de twee ton te zijn gegaan, met de enorme rekeningen die bij een bakrevisie horen. Alleen zijn de meeste V6'en van een automaat voorzien, dus kon ik op zoek naar de spreekwoordelijke speld in een hooiberg. Maar al gauw vond ik bij een handelaar in Veendam deze C5.
Flink wat achterstallig onderhoud, niet helemaal vrij van problemen, maar wel een goede basis overtuigden mij om deze zescilinder te kopen. Wat er verder mee gebeurde lees je in deze blog.
Veel leesplezier!
Het begon toch wat te kriebelen; iets moderners, wat meer toeters en bellen, en een keer een 'dikke' motor. Zodoende kwam ik op het spoor van deze C5 V6 Break, met handgeschakelde versnellingsbak. Dit laatste vond ik belangrijk, aangezien de automaatbakken van V6'en nogal eens de geest geven na over de twee ton te zijn gegaan, met de enorme rekeningen die bij een bakrevisie horen. Alleen zijn de meeste V6'en van een automaat voorzien, dus kon ik op zoek naar de spreekwoordelijke speld in een hooiberg. Maar al gauw vond ik bij een handelaar in Veendam deze C5.
Flink wat achterstallig onderhoud, niet helemaal vrij van problemen, maar wel een goede basis overtuigden mij om deze zescilinder te kopen. Wat er verder mee gebeurde lees je in deze blog.
Veel leesplezier!
Over mij
- Jochem Veenstra
- Ik ben Jochem, geboren in 1980 en woonachtig in Zwolle. In het dagelijks leven ben ik werkzaam bij de Nederlandse Spoorwegen als knooppuntcoördinator. In mijn vrije tijd knutsel ik graag aan mijn Citroëns: een GSA uit 1981 en enkele Xantia's. Ook ben ik geïnteresseerd in auto's in het algemeen, Citroën in het bijzonder, en daarnaast in urban exploring, spoorwegen en moderne geschiedenis.