Tijd voor wat regulier onderhoud, dus lekker de kachel aan bij m'n ouders in de garage. Toch stukken beter dan 'Garage het Stoepje' met dit koude winderige weer!

Allereerst was het tijd voor een kleine beurt, waaronder de motorolie. Deze had ik kort na aankoop een jaar geleden al ververst, plus tussentijds een half jaar geleden. Dit omdat de olie relatief snel weer vervuilde, en ook nu was dit weer de aanleiding. Want ook dit keer was de olie weer lekker zwart.
Aangezien mijn V6 bij de twee kunststoffen klepdeksels (de voorste van bank 1 en de voorste van bank 2, de andere twee deksels zijn van metaal) wat olie lekte, besloot ik die deksels eens te lichten en opnieuw af te dichten met vloeibare siliconenpakking. De rubber pakkingen zijn namelijk niet los verkrijgbaar...
Hierbij was ook goed te zien hoezeer het blok inwendig vervuild is, achtereenvolgens bij de achterste en de voorste cilinderkop.


Daar werd ik toch niet erg blij van, kennelijk hebben vorige eigenaren het allemaal niet zo nauw genomen met de onderhoudstermijnen. Anyway, zo goed en zo kwaad als het ging heb ik het ergste spul verwijderd en gereinigd. Met name bij de voorste aan bakzijde zat veel zwarte prut verzameld.

Natuurlijk zijn ook de deksels uitgebreid gereinigd en doorgeblazen met perslucht, ook de holle ruimtes die zich bovenin de deksels bevinden. De achterste deksels zullen te zijner tijd ook wel een keer gaan worden gelicht, gezien het beeld van de voorste, en mogelijk gaat ook de carterpan er nog een keer onder weg. De uitgeharde rubberen klepdekselpakkingen zijn nu weg, de vloeibare pakkingen lijken nu vooralsnog dicht, zodat het beestje hopelijk z'n territorium iets minder zal afbakenen voor de deur. Voor de rest doet de V6 het voorbeeldig, want ook de verwarmingsproblematiek lijkt verholpen met de nieuwe stelmotor!
Recente posts
Over deze weblog
Deze weblog gaat over de antracietgrijze Citroën C5 V6 Break uit 2002, die ik in oktober 2017 als opvolger kocht van de rode Xantia's.
Het begon toch wat te kriebelen; iets moderners, wat meer toeters en bellen, en een keer een 'dikke' motor. Zodoende kwam ik op het spoor van deze C5 V6 Break, met handgeschakelde versnellingsbak. Dit laatste vond ik belangrijk, aangezien de automaatbakken van V6'en nogal eens de geest geven na over de twee ton te zijn gegaan, met de enorme rekeningen die bij een bakrevisie horen. Alleen zijn de meeste V6'en van een automaat voorzien, dus kon ik op zoek naar de spreekwoordelijke speld in een hooiberg. Maar al gauw vond ik bij een handelaar in Veendam deze C5.
Flink wat achterstallig onderhoud, niet helemaal vrij van problemen, maar wel een goede basis overtuigden mij om deze zescilinder te kopen. Wat er verder mee gebeurde lees je in deze blog.
Veel leesplezier!
Het begon toch wat te kriebelen; iets moderners, wat meer toeters en bellen, en een keer een 'dikke' motor. Zodoende kwam ik op het spoor van deze C5 V6 Break, met handgeschakelde versnellingsbak. Dit laatste vond ik belangrijk, aangezien de automaatbakken van V6'en nogal eens de geest geven na over de twee ton te zijn gegaan, met de enorme rekeningen die bij een bakrevisie horen. Alleen zijn de meeste V6'en van een automaat voorzien, dus kon ik op zoek naar de spreekwoordelijke speld in een hooiberg. Maar al gauw vond ik bij een handelaar in Veendam deze C5.
Flink wat achterstallig onderhoud, niet helemaal vrij van problemen, maar wel een goede basis overtuigden mij om deze zescilinder te kopen. Wat er verder mee gebeurde lees je in deze blog.
Veel leesplezier!
Over mij
- Jochem Veenstra
- Ik ben Jochem, geboren in 1980 en woonachtig in Zwolle. In het dagelijks leven ben ik werkzaam bij de Nederlandse Spoorwegen als knooppuntcoördinator. In mijn vrije tijd knutsel ik graag aan mijn Citroëns: een GSA uit 1981 en enkele Xantia's. Ook ben ik geïnteresseerd in auto's in het algemeen, Citroën in het bijzonder, en daarnaast in urban exploring, spoorwegen en moderne geschiedenis.





