Al sinds ik de C5 heb rollen de gordels voorin erg slecht terug. Inspuiten met siliconenspry bood helaas ook gen soelaas. Dus tijd om het internet af te struinen naar een andere mogelijke oplossing. Eén van de opties was het laten weken van de gordels in een emmertje warm water met een scheut wasmiddel. Dus dat maar eens geprobeerd.
Eerst de gordel helemaal uitrollen, dan bovenaan een wasknijper o.i.d. erop om terugrollen te voorkomen. Een badlaken op de voorstoel, emmertje er voorzichtig en stabiel opzetten en zoveel mogelijk gordel in het sopje frotten. Eventueel met de hand goed in de gordel 'kneden'. Dat even een tijdje (30-60 minuten ofzo) laten weken, en daarna de gordel met een doek zoveel mogelijk uitwrijven. Vervolgens de gordel over het stuur of op een andere manier zoveel mogelijk uit laten hangen in de auto en lekker laten drogen. Zeker met mooi weer en de auto in de zon wil het prima en is het in enkele uren weer droog. Resultaat: de gordels rollen weer in als nieuw! En het sopje was toch best wel smerig...
Kort na aankoop van de C5 bleek één van de bobines te zijn vervangen door eentje van een afwijkend type. Dus had ik vijf 'witkoppen' en één andere. Er werd op het C5-forum toen over geschreven dat dit niet ideaal was.
Onlangs trof ik bij een sloperij in de buurt een Peugeot 607 V6 met voorschade. Hiervan waren reeds vijf bobines verdwenen, maar één 'witkop' bleek nog aanwezig. Dus die mocht mee, en zit nu onder de kap van mijn C5. De afwijkende bobine ligt nu in de kofferbak op reserve. Zo heeft de motor nu weer zes identieke bobines.
Een groot gemis bij mijn C5 was het gebrek aan een manier om m'n mobiele telefoon als navigatie e.d. te kunnen gebruiken. Gelukkig bleek er bij hetzelfde sloopbezoekje een C5 ph1 met een Brodit-clip te staan. Nu niet meer!
Recente posts
Over deze weblog
Deze weblog gaat over de antracietgrijze Citroën C5 V6 Break uit 2002, die ik in oktober 2017 als opvolger kocht van de rode Xantia's.
Het begon toch wat te kriebelen; iets moderners, wat meer toeters en bellen, en een keer een 'dikke' motor. Zodoende kwam ik op het spoor van deze C5 V6 Break, met handgeschakelde versnellingsbak. Dit laatste vond ik belangrijk, aangezien de automaatbakken van V6'en nogal eens de geest geven na over de twee ton te zijn gegaan, met de enorme rekeningen die bij een bakrevisie horen. Alleen zijn de meeste V6'en van een automaat voorzien, dus kon ik op zoek naar de spreekwoordelijke speld in een hooiberg. Maar al gauw vond ik bij een handelaar in Veendam deze C5.
Flink wat achterstallig onderhoud, niet helemaal vrij van problemen, maar wel een goede basis overtuigden mij om deze zescilinder te kopen. Wat er verder mee gebeurde lees je in deze blog.
Veel leesplezier!
Het begon toch wat te kriebelen; iets moderners, wat meer toeters en bellen, en een keer een 'dikke' motor. Zodoende kwam ik op het spoor van deze C5 V6 Break, met handgeschakelde versnellingsbak. Dit laatste vond ik belangrijk, aangezien de automaatbakken van V6'en nogal eens de geest geven na over de twee ton te zijn gegaan, met de enorme rekeningen die bij een bakrevisie horen. Alleen zijn de meeste V6'en van een automaat voorzien, dus kon ik op zoek naar de spreekwoordelijke speld in een hooiberg. Maar al gauw vond ik bij een handelaar in Veendam deze C5.
Flink wat achterstallig onderhoud, niet helemaal vrij van problemen, maar wel een goede basis overtuigden mij om deze zescilinder te kopen. Wat er verder mee gebeurde lees je in deze blog.
Veel leesplezier!
Over mij
- Jochem Veenstra
- Ik ben Jochem, geboren in 1980 en woonachtig in Zwolle. In het dagelijks leven ben ik werkzaam bij de Nederlandse Spoorwegen als knooppuntcoördinator. In mijn vrije tijd knutsel ik graag aan mijn Citroëns: een GSA uit 1981 en enkele Xantia's. Ook ben ik geïnteresseerd in auto's in het algemeen, Citroën in het bijzonder, en daarnaast in urban exploring, spoorwegen en moderne geschiedenis.